Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες...

Ψάχνεις το αθέατο εαυτό σου, ένα αύριο που λειτουργεί και που σε στρέφει κάπου.
Μία οπτασία μυστική που εκδηλώνεται, ένα πρόσωπο που επανέρχεται στο μυαλό σου.
Άστο για αύριο.
Θέλεις να την κρατήσεις όπως παλιά, να της μιλήσεις για το άλλο σου εαυτό το παρεξηγημένο, το ανόητο, το σαθρό, αυτά όμως τα λόγια σου δεν ακούγονται.
Το κλίμα σου γύρω πάντα το ίδιο, κάποιες σκιές που έρχονται και φεύγουν, ένας ήλιος που προβάλλει και χάνεται, μία εκδήλωση εκτός τόπου και χρόνου.
Δεν σε αφήνουν λες να μιλήσεις, θέλεις να πεις τις ίδιες λέξεις, τα ίδια σε αγαπώ που είναι κοντά στην αδιέξοδο ζωή.
Αγκιστρωμένος παραδίνεσαι σε όλα αυτά που σε ταράζουν, σε όλα αυτά που σε διαπερνούν κάθε τόσο που θυμάσαι.
Είναι ένα παιχνίδι που δεν σε βγάζει αλώβητο, δεν είναι ένα πέρασμα αλλά μία επιστροφή στις ίδιες συνθήκες και στα ίδια πρόσωπα.


Gothic

Ξένος για Σένα...

Είμαι ξένος για σένα
δεν έχω παρελθόν
κάθε φορά μου φανερώνεσαι 
σε άλλο όνειρο, σε άλλο όνειρο
που ζεις, που κατοικείς, που υπάρχεις
να σε αναζητώ παντού και να μη σε βρίσκω 
μου μιλούν ξωτικά για σένα
μου λένε για το ταξίδι σου τη νύχτα
και εγώ στο όνειρο να σε προσκαλώ
να μην ξανάρθεις και μετά το αλλάζω 
ξέρεις δεν είναι εύκολο αυτό το μονοπάτι
δεν υπάρχουν άγγελοι εκεί 
κάθε φορά που απομακρύνεσαι
σαν να μην υπάρχω πουθενά 
να με ψάχνω μετά να μην με ξέρω
εσύ από αντίδραση να με κοιτάς 
μέσα στην απάθεια και την οδύνη
δεν είμαι διαφορετικός, δεν είμαι άλλος
είμαι ο ίδιος ξανά 
απλώς τώρα άλλαξα κατεύθυνση 
πήγα σε ένα άλλο δρόμο της σκιάς
αγκαλιάζω άλλο τοπίο 
είμαι ασκητής του ονείρου μου 
είμαι ένας '' γαλήνιος τιποτένιος ''
δεν έχω αρχή δεν με βρίσκω στο τέλος 
είμαι κάπου ενδιάμεσα
εκεί δεν έχεις έρθει ποτέ 
ίσως είναι τα λάθη μου που δεν σε αφήνουν 
είναι όμως αυτό το κλάμα σου που με καταδιώκει
και πίστεψε με δεν μπορώ αυτό 
να το αρνηθώ στον εφιάλτη μου.


Gothic