Σάββατο 30 Μαΐου 2020

Πεσμένος έρωτας...


Μία σιγή που δεν εξασφαλίζει τίποτα. Μία οπτασία που διαπερνά. Έξω κανείς. 
Η φυγή δεν έχει τελειωμό. Ψάχνω να τη βρω, δεν υπάρχει πουθενά. Πεθαμένα είδωλα και παράξενες στιγμές. Λειτουργώ στην ασφυξία, τρέχω να προλάβω εμένα. Κλειστός ορίζοντας και το τέλμα να παραμένει ενώ ανοίγομαι ξανά. Όλοι μου μιλούν να τρέξω μπροστά, μακριά από είδωλα, άδολες  ψυχές, ξεφτισμένα όνειρα. '' Η αγάπη μου φίλε όταν τη θέλεις δεν υπάρχει '' μου λέει ο φύλακας άγγελός μου.
Η θεραπεία μου με πάει πίσω. Ίσως να μην υπάρχει το κατάλληλο φάρμακο, ίσως όλα να φαίνονται μέσα στην '' ασημαντότητα του είναι '' . Γυρνάω τη ματιά μου προς τα εκεί που υπάρχει το είδωλο της. 
Τι ψάχνεις τώρα αδερφέ ?
Μία χαραμάδα κλειστή και στα μάτια της το κλάμα και το όλα ή το τίποτα. Παράξενη αγάπη που έχει τελειώσει τον προορισμό της ενώ το τοπίο δεν υφίσταται. 
Τι ψάχνεις τώρα αδερφέ ?
Η αναζήτηση είναι φυγή και το τέλος μοιάζει με την αρχή. Όλοι οι δρόμοι που ανοίγονται είναι ένα τίποτα, χωρίς αυτή τη φιγούρα, χωρίς το δρόμο της ολοκλήρωσης.
Όμως τι ψάχνεις αδερφέ? Είναι ένας πεσμένος έρωτας.


Gothic

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τελευταίο Όνειρο..

  Τίποτα το ίδιο κι όλα διαφορετικά. Πίσω από τον τοίχο κρυμμένες επιρροές και άλλου τύπου κίνητρα. Ξεχασμένος να επιστρέφω εκεί που υπάρχου...