Μαύρο φόντο...

Αδυσώπητα κόσμοι ακούγονται γύρω. Παράξενες υποθέσεις, νέες ιδέες και ξωτικά, φιγούρες που δεν είναι παρελθόν καθώς κινούνται από δω και από κει.

Μέσα στο όργιο χαμένες εντυπώσεις όπου το παραπάνω είναι το τίποτα και δεν είναι το πιο ουσιαστικό. Μέσα από την αλήθεια βυθίζεσαι μέσα στα είδωλα του νου. Ξεπερασμένες εντυπώσεις και μοιραίες εκδηλώσεις αγάπης πάνω στο μαύρο φόντο.

Εκείνη να ορίζει τη δυναμική των πάντων και έρχεται και επανέρχεται σαν ξεφτιλισμένη ουσία. Μοιάζει με το ψεύτικο παράδεισο που ενυπάρχει μέσα μου. Όλα σε μία αντίδραση να κινούνται γύρω από τον κύκλο καθώς κινούμαι παράλληλα μέσα στη ματιά της.

Το ψεύτικο είναι της παρούσης, ένας ξεπεσμός και μπόλικο ψέμα. Δεν υπάρχει σίγουρη ουσία πλέον, δεν υπάρχει η φιγούρα της να με καταδιώκει.

Όλα γυρίζουν στη στιγμή, ένα ίχνος, μία νέα πορεία που δεν γίνεται αλλιώς καθώς όλα να κινούνται με καθυστέρηση. Καλύτερα έτσι γιατί ξαναβρίσκω τον εαυτό μου.

Gothic