Πλουτώνιος έρωτας...

 Ριζωμένες σκέψεις με ζορίζουν. Tα πάντα όλα και τίποτα.
 Tα μάτια της με καταστρέφουν καθώς περιορίζομαι.
Ένας άγγελος παραμονεύει, μοιάζει με ξωτικό και είναι σκοτεινός. Αρχίζει να μου μιλά.
'' Κοίταξε φίλε δεν υπάρχει κανένα όνειρο. Όλα είναι ένα matrix. Ψευδαισθήσεις του κερατά. Μία αποκαθήλωση σάρκας και πνεύματος, πεθαμένες συνιστώσες και άκαμπτες μορφές, σκληρά λόγια και υπερβολές ''.
Με πληγώνει το ξέρω, όμως κάτι θα ξέρει παραπάνω μια που είναι τώρα οδηγός μου.
'' Το πρόβλημα με σένα είναι το βλέμμα της. Σκόρπιες μορφές, είδωλα και ξενικές οντότητες μέσα της. Μια μάγισσα κακιά που σπέρνει τον τρόμο. Φίλε το παιχνίδι ήταν από τον Πλούτωνα στημένο για να σε παρασύρει στο πόνο '' .
Το μυαλό μου ζαλίζεται καθώς ακούω τα λόγια του... όμως ας το αφήσω να συνεχίσει .
'' Το σκηνικό ήταν μαύρο, το σκοτάδι ολίγον μεγάλο για σένα και όλα υπήρχαν απλώς στο μυαλό σου σε μία ανακατεύθυνση. Το πάνω-κάτω έγινε πέρα-δώθε. Το τραγούδι πιο τραγικό, ένα ποίημα που αφιέρωσες στοίχειωσε στην πορεία και επέστρεψε πίσω σε σένα μαζί με το άπειρο '' .
 Αλήθεια είχα κάνει αυτή την εξιδανίκευση ?
'' Κάπως έτσι στο γενικό και κάπως διαφορετικό στο ειδικό. Ψυχοφάρμακα και νοσοκομείο, υπέρ διέγερση και ένα κατάστημα στη μέση. Όλα μπλεγμένα σε ένα κουβάρι στο μυαλό σου και να μην μπορείς να κόψεις το γόρδιο δεσμό '' .
 Δεν θέλω να συνεχίσει... ας το αφήσω όμως να πει την τελευταία φράση .
'' Τρεις φορές έκανες το ίδιο λάθος και πήγες και ήρθες το ταξίδι που ονειρεύτηκες μικρός. Όλα αυτά μία απαίτηση στο να μπορείς να ξεχωρίζεις το σκοτάδι από την ουσία. Τώρα που τα κατάφερες είσαι ελεύθερος '' .

Gothic